ماجد صدیقی

توں تے مر گیئوں

تیرا ایہدے اُتے وس نیئیں سی

تیرے پچھے رہ گیئاں

حیاتیاں دی اکھ وچ

تیرے جیوندے ورہیاں دی

نمھی نمھی دھوڑاے

ایہو جیہے سمے

بس اکو گل سجھدی اے

جیؤن نوں حقیقتاں دا

نام جنھے دتاسی

ایہو جیہے سمے

ساڈی اکھاں نال ویکھدا

تے بول بول آکھدا

تینوں میری بھل تسی

قبراں توں ایدھرے وی

امبراں توں ایدھرے وی

کوئی وی گل سچ نیئیں جے

سبھے کجھ پکھنڈ اے

تے سارا کجھ کوڑ اے