ماجد صدیقی (پنجابی کلام) ۔ غزل نمبر 121
سانوں فکراں نیں، انج آل دوال دیاں
جنج ماواں نوں، دُکھڑے جمیاں جائیاں دے
بھخدیاں دُھپاں، بھبُھل کیتا نظراں نوں
دارو لبھدے پھرئیے، اکھیاں آئیاں دے
شیشہ بن کے ویلا، نقش اُبھاریگا
ہُسٹراں پاروں، منہ تے پیاں، چھائیاں دے
لیکھاں ہتھوں، جِنڈری کجھ اِنج گھِر گئی اے
جنج بکروٹا، چڑھ جائے ہتھ قصائیاں دے
ماجدُ اِنج بولی چڑھیاں نیں، سدھراں جیئوں
مَنڈیاں وچ مُل چکن، مجھیاں گائیاں دے
ماجد صدیقی (پنجابی کلام)
ماجد صدیقی 