آہنڈھ گوانڈھ چ

جے کُکڑاں نُوں موڑا آوے

تے کہندے نیں

تسی وی اپنے کُکڑاں نُوں

ویلے سرائی چھری وکھا کے

کم چ لیاوو

کیوں جے موڑے توں کوئی ککڑ

بچ نیئیں رہندا

تے میری نادانی ویکھو

جے اج تیکن

میں ایس گل نوں

اپنے روگی جیوئن دے

کّسے وی ساہ اُتے لانیئیں ڈِٹھا

اپنے مال نوں

اپنے کم چ لیا نیئیں ڈِٹھا

ماجد صدیقی (پنجابی کلام)